ไก่ชน ไทย for Dummies
ไก่ชน ไทย for Dummies
Blog Article
ต่อไปนี้เป็นความเชื่อเรื่องกำลังของไก่ชนในวันต่าง ๆ ทั้งข้างขึ้นข้างแรมในรอบเดือนหนึ่ง ๆ และที่นั่งของมือน้ำในสังเวียน (ได้คัดลอกมาจาก หนังสือบุดดำของนายพร้อม เทพรักษ์ แห่งอำเภอพรหมคีรี จังหวัดนครศรีธรรมราช) ดังนี้ ๑.
ในการนั่งของมือน้ำที่เอาไก่เข้าสังเวียนแล้วเพื่อเช็ดล้างแสดงความบริสุทธิ์ มือน้ำที่มีความเชื่อแบบโบราณจะนั่งในทิศทางที่เป็นมงคล ซึ่งมีอยู่หลายครูหลายตำราซึ่งจะกล่าวต่อไปข้างหน้า ตัวอย่างเช่น ทั้งสองฝ่ายจะเลือกนั่งในทิศทางให้ถูกตำราด้วย คือจะไม่นั่งหรือปล่อยไก่ใน “ทิศผีหลวง” หรือ “หลาวเหล็ก” เช่น วันอาทิตย์ห้ามหน้าไปสู่ทิศพายัพ จันทร์ห้ามทิศบูรพา อังคารห้ามอีสาน พุธห้ามอุดร พฤหัสบดีห้ามทักษิณ ศุกร์ห้ามประจิม เสาร์ห้ามอาคเนย์ ฯลฯ
ได้ยกทัพเรือไปโจมตีเปอร์เซีย ที่เกาะแซลอะมิส
ลูกตามีสีเหลืองอ่อน มีลักษณะตาปลาหมอ
๑๓. ขี้เถ้า คือไก่สีขนเป็นสีขี้เถ้าทั้งตัว ยกเว้นขนสร้อยจะเป็นสีอะไรก็ได้ ไก่สีขี้เถ้ามีดังนี้ ๑๓.๑ ขี้เถ้าแดง คือไก่สีขี้เถ้าที่มีขนสร้อยสีแดง ๑๓.
ไก่ชนบราซิล: ไก่ชนสายพันธุ์ยักษ์ที่ได้รับความนิยมทั่วโลก
ไก่ชนสายพันธุ์ไทยแท้ เป็นอะไรที่มีราคาสูงมาก ด้วยความต้องการเชื้อสายตรงที่มีคุณภาพมากที่สุด จนตอนนี้ ไก่ชนไทย พัฒนาเป็นอย่างมากในการเพราะพันธุ์ไก่ชน สร้างรายได้ให้กับเกษตรกรชาวไทย โดยราคาไก่ชนตอนนี้ค่อนข้างมีราคาที่สูง ตัวไก่ชนที่พร้อมลงสนาม มีราคาตั้งแต่หลักหมื่นถึงหลักแสน ไก่ชนที่สร้างชื่อได้ ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นไก่ชนเงินล้าน กีฬาไก่ชน จึงได้รับความสนใจเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ
๔. คิ้ว ไก่ชนที่ดีจะต้องมีโหนกคิ้วนูนเป็นสันโค้งปิดเบ้าตาตอนบน คิ้วดังกล่าวยังเป็นเครื่องบ่งบอกถึงความทรหดอดทนของไก่ตัวนั้น คิ้วลักษณะเช่นนั้นยังเป็นเครื่องป้องกันนัยน์ตาได้ดีอีกด้วย
๖. ชี คือ ไก่ชนที่มีสีขาวตลอดทั้งตัว ไก่ชีมี ๓ ชนิด คือ
๖ แข้งยาว ไก่แข้งยาวมักตีไม่แม่น ส่วนมากมักจะคร่อมหายไปหมด (วิเศษ อัครวิทยากุล. มปป., หน้า ๒๗.) ๒๖.๗ ตามปรกติไก่ชนพันธุ์ไทยแท้จะไม่มีขนที่หน้าแข้ง ถ้าไก่ชนตัวใดมีอยู่ก็แสดงว่ามีเลือดไก่ตะเภาปนอยู่ ถ้ามีขนยาวและหนามากไม่ดี เพราะจะเป็นอุปสรรคในการต่อสู้และตอนให้น้ำ และจะขาดความคล่องตัว จึงไม่เหมาะนำมาเป็นไก่ชน แต่ถ้ามีขนเล็กน้อยและมีลักษณะอื่น ๆ ดี ก็อาจจะนำมาเลี้ยงฝึกเป็นไก่ชนได้เช่นกัน
ไก่ลายข้าวตอก หรือคนภาคกลางเรียก “ไก่เบี้ย” หรือคนภาคเหนือเรียก “ไก่ข่อย” ถือเป็นไก่ชนที่มีถิ่นกำเนิดในภาคเหนือ แต่ปัจจุบันเลี้ยงกันมากในแถบภาคกลาง บริเวณจังหวัดอยุธยา และสุพรรณบุรี ไก่ชนสายพันธุ์นี้ เป็นพันธุ์แท้ดั้งเดิมที่มีลำหักลำโค่นดี แต่มีข้อเสียอย่างเดียว คือ เป็นไก่ที่ไม่เหนียวไม่ทน ออกน้ำได้ง่าย มีลักษณะเด่น คือ ไก่ชนตัวผู้จะมีสีของขนสร้อยต่างๆเป็นลาย คล้ายลายของนกกระทา หรือ ลายขาวประดำ หรือประด้วยน้ำตาล และเขียว ส่วนสีของปาก สีแข้ง สีเล็บ และสีเดือย จะมีสีขาวอมน้ำตาล ส่วนสีพื้นของลำตัวจะเป็นสีลายข้าวตอก ส่วนตัวเมียจะมีสีพื้นลำตัวเหมือนตัวผู้ และมีขนสร้อยต่างๆเป็นสีเหลืองอมน้ำตาล
แข้งของไก่ทุกตัวจะมีเกล็ดห่อหุ้มอยู่รอบข้างทั้งข้างหน้าและข้างหลัง แต่มีชื่อเรียกแตกต่างไปดังนี้ เกล็ดที่อยู่หน้าแข้งเรียกว่า “เกล็ดหน้า” หรือ “เกล็ดแข้ง” เกล็ดที่นิ้วเรียก เกล็ดนิ้ว ส่วนด้านข้างและด้านหลังแข้ง เช่นเกล็ดที่อยู่ข้างแข้งด้านนอก เกล็ดที่อยู่ด้านข้างและด้านหลังแข้งไม่ได้เรียกว่าเกล็ด แต่จะเรียกชื่อเฉพาะลงไปเลย เช่น เกล็ดกลมเล็ก ๆ สีแดงเรียงรายขึ้นไปจากเท้าจนถึงเข่าหรือข้อขาว่า “ลำเพ็ง” ถัดจากลำเพ็งมาทางด้านหลังเป็นเกล็ดขนาดใหญ่จากเท้าเรียงขึ้นไปถึงเข่าเรียกว่า “หน้าดาน” (หน้ากระดาน) จากหน้าดานเป็นเกล็ดกลมเล็ก ๆ มีสีเดียวกับเกล็ดอื่นเรียงขึ้นไปถึงเข่าเรียกว่า “เบี้ยร้อย” จากเบี้ยร้อยถัดมาเป็นเกล็ดกลมเล็กเช่นกันแต่เม็ดโตกว่าลำเพ็งหรือเบี้ยร้อย เรียงขึ้นไปจากเดือยโดยมีเม็ดใหญ่อยู่บนเดือยแล้วเรียงขึ้นไปเป็นเม็ดเล็กตามลำดับเรียกว่า “เบี้ยนำเดือย” จากเบี้ยนำเดือยบางตัวอาจจะมี เบี้ยร้อยขนาบอยู่อีกแถวหนึ่ง
ไก่ชนไซง่อน: ไก่ชนสายพันธุ์ยอดนิยมจากเวียดนาม
นอกจากเกล็ดดังกล่าวแล้วยังมีสีผิวของแข้งไก่ที่พึงสังเกตไว้ด้วย สีผิวของเกล็ดมีหลายสี เช่น แข้งขาวหรือ แข้งหยวก แข้งเหลือง แข้งสีหวายตะค้า แข้งสีดำ แข้งสีเขียวดำ สีของแข้งไก่ชนขึ้นอยู่กับสีของปากและเดือยของไก่นั้นด้วย สีแข้งเป็นสีอะไรปากและเดือยจะต้องเป็นสีเดียวกัน ถ้าเป็นคนละสี ก็เป็นลักเค้า คือเป็นลักษณะที่ใช้ไม่ได้ไก่ชน ไทย